Ми не поспішаємо. Полуницю варимо, коли вона солодка від природи, а не за календарем. Кип’ятимо з ніжністю, даємо настоятись, і лише тоді розливаємо в баночки, де кожна — мов маленьке сховище літа.



Воно щедре на смак і аромат. Легке, як дотик, і багате, як спогад. Це не просто солодощі — це момент.